"Bencjon Rabinowicz. Ilustracje do Biblii" - wystawa

Zapraszamy na wystawę pt."Bencjon Rabinowicz. Ilustracje do Biblii"

Wystawa zorganizowana w ramach 70-lecia wybuchu powstania w getcie białostockim. Prezentuje twórczość wybitnego polsko-francuskiego malarza żydowskiego pochodzenia Bencjona Rabinowicza (1905-1989), urodzonego w Białymstoku. Ten niezwykle obiecujący artysta w 1930 roku wyjechał do Paryża w ramach stypendium udzielonego mu przez władze miasta, i tym trafem przetrwał Holokaust. Na wystawie zaprezentowane zostaną jego ilustracje biblijne, których idea zrodziła się w czasie II wojny światowej. W 1941 roku bowiem – we Francji – został wraz z żoną aresztowany przez okupantów, a potem uwolniony dzięki protekcji znajomych. Przez kolejne dwa lata ukrywał się w piwnicy jednej z francuskich rodzin, w obawie przed gestapo. To tam zaczął projektować ilustracje do Biblii, które później przyniosły mu wielkie uznanie - były wielokrotnie wystawiane we Francji i za granicą. Do Białegostoku trafiły za sprawą zamieszkałej w Kanadzie krewnej artysty. Dr Roberta Markus w styczniu 2012 roku, za pośrednictwem poczty dyplomatycznej, przekazała Galerii im. Sleńdzińskich album Bencjona Rabinowicza z 62. Ilustracjami do psalmów (Grand Album de 62 Psaumes et Versets de la Bible, wyd. 1960 r.).

Kuratorka wystawy: Marta Pietruszko.
Współpraca: Joanna Tomalska, historyk sztuki Muzeum Podlaskiego.

Wernisaż: 9 sierpnia 2013 r., o godz. 18.00.

Bencjon Rabinowicz - urodził się w Białymstoku. Jego dziadek był rabinem w Nowogródku, ojciec architektem. Już w wieku 15 lat Bencjon tworzył udane portrety swojej rodziny. W 1922 roku rozpoczął naukę w pracowni białostockich artystów Mikołaja Wadyasa oraz Oskara Rozaneckiego. Dwa lata później założył własną szkołę plastyczną, która funkcjonowała około dwóch lat. Kolejne cztery lata pracował jako dekorator teatralny. W 1929 r. został członkiem związku plastyków i otrzymał od władz miejskich trzyletnie stypendium artystyczne na naukę w Paryżu. Mimo wyjazdu za granicę, w październiku 1931 roku, wziął udział w prestiżowej wystawie zwanej Salonem Jesiennym Plastyków Białostockich. W Paryżu zapisał się do Académie Moderne i został uczniem kubisty Fernanda Légera. Już następnego roku po przyjeździe do Paryża zadebiutował wystawą w galerii „L’Epoque”, a także w galerii Katji Granoff oraz na paryskim Salonie Jesiennym, a dwa lata później w Salonie des Tuileries. Zasłynął też jako grafik i portrecista oraz projektant plakatów dla UNESCO. Władze Francji przyznały mu odznaczenie Legii Honorowej. Zmarł w 1989 roku. Jego prace znajdują się w prestiżowych muzeach, galeriach i kolekcjach prywatnych na całym świecie.